Roparun 530 kilometer avontuur
Een topteam. Ik ben heel erg trots op onze Texelrunners, vertelt teamkapitein Jan-Nico van der Ploeg maandagavond op de TESO-boot terug naar Texel.
Na afloop van de Roparun werden de 24 Texelse deelnemers feestelijk gehuldigd op de Rotterdamse Coolsingel en later die dag op het panoramadek van de Dokter Wagemaker in het samenzijn van familie en vrienden. Het Roparun-avontuur begon al op vrijdag 13 mei met het inrichten van de hoofdbus van TBO. Daarnaast werden twee kleinere busjes klaargemaakt voor het vervoer van de lopers van team A en B. “Elk jaar is het weer een hele onderneming om ervoor te zorgen dat alles op rolletjes loopt”, vertelt een enthousiaste Hans Westdorp, chauffeur van de grote TBO bus. De bus vervult tijdens de Roparun de rol van basiskamp waar de lopers van groep A en B wisselen, kunnen rusten en eten.
Op zaterdag 14 mei reisden de 24 Texelaars van de Texelrunners af naar de start van de Roparun in Paris Le Bourget. Een vliegveld ten noorden van Parijs. Samen met enkele honderden andere teams, die op verschillende momenten op zaterdag startten, vond om 21.46 uur de start plaats van deze 530-kilometer lange non-stop estafettetocht door Frankrijk, België en Nederland. De finish is op de Rotterdamse Coolsingel. “Van te voren hadden we aangegeven rond de 12,5 kilometer gemiddeld per uur te gaan lopen, dat is aardig gelukt”, aldus Jan-Nico. De lopers en begeleiders van Team A zouden als eerste starten voor een tocht naar Plailly, door onder andere delen van Paris-Saint-Denis. In Plailly zou Team B de tocht vervolgen (voor een persoonlijk verslag en een impressie van de route zie ‘gerelateerde links’).
Het volledige Texelse team bestond uit chauffeurs en kaartlezers van de kleine busjes, chauffeurs van de touringcar, fietsers, masseurs, lopers en teamleiding/catering/geestelijke ondersteuning. Dit waren: Jan-Nico van der Ploeg, Bea van der Ploeg, Ans Timmer, Mikel Knippenberg, Jan Vonk, Leen den Braven, Johan Bol, Hans Westdorp, Klaas Pieter Zuidewind, Ruud Vermeulen, Marcel Verbeek, Frank van der Linde, Carlo Witte, Michelle van Bennekom, Irene Drijsten, Pierre Bonnet, Koen van der Meer, Rick Siersma, Coen Schoonheden, Jan Frederici, Ger Vlaming, Martien Witte, Frits van der Gracht en Jan van Dijk. Ger Vlaming had zijn middenvoetsbeentje recentelijk gebroken en was mee voor geestelijke ondersteuning.
Een impressie van de route door Mikel Knippenberg, chauffeur van busje A
De Roparun heeft een onvergetelijke indruk gemaakt op de 24 Texelaars van de Texelrunners. Maandagmiddag rond 14.30 uur finishten ze bij de Erasmusbrug in Rotterdam. Rond 15.30 uur werden ze gehuldigd op de Coolsingel.
"Iedereen heeft wel iemand in de familie of kennissenkring die kanker heeft of heeft gehad”, vertelt Frits van der Gracht, lid van de Texelrunners. Het hoofddoel is geld in te zamelen voor kankerpatiënten en naasten om hun leven van meer kwaliteit te voorzien. Hieronder een persoonlijk verslag van Mikel Knippenberg, chauffeur van team A, dat begint bij de start van de Roparun op zaterdag 14 mei om 21.46 uur.
Het eerste gedeelte van de tocht ging door het nachtelijke Saint-Denis en was even lastig vanwege een lang run-bike-run gedeelte. “Vanwege het feit dat we met vier teams tegelijk startten was het even lastig om de fietsers en de lopers te herkennen omdat ze allemaal bij elkaar bleven lopen. Later werden de verschillen groter op het Franse platteland”, vertelt Pierre Bonnet, loper van Team A. Tijdens het nachtelijke navigeren werd in de busjes gebruikt gemaakt van iPads. Soms moest echter teruggegrepen worden naar het routeboek omdat de accu’s van de iPads overbelast raakten. “Dat is natuurlijk het mooie van dit avontuur, dat niet alles volgens plan gaat en je moet improviseren. Dan ben ik op mijn best”, aldus de altijd vrolijke navigator Johan Bol.
Vanaf de eerste stop in Plailly vervolgden Team A en Team B om en om de tocht door Frankrijk. Team B kreeg flinke stukken run-bike-run voor de kiezen. Dat was voor chauffeur Jan Vonk soms wel even puzzelen. “Om helemaal afhankelijk te zijn van de iPad is linke soep. Gelukkig kon navigator Leen den Braven goed overweg met het routeboek. We hebben als team goed samengewerkt en prima gepresteerd.” Team B liep vaak in het holst van de nacht en kreeg het lastige stuk door Antwerpen waarbij de lopers door een tunnel moesten lopen en het busje pas later in het havengebied weer bij kon voegen. “Dat was een heel lastig stuk in de route. Even raakten we elkaar kwijt in België maar gelukkig kwam alles goed”, vertelt Coen Schoonheden, loper van Team B.
In het Belgische plaatsje Putte, vlakbij de Nederlandse grens, nam team A de estafettetocht weer over en vanaf dat moment werd het steeds drukker onderweg met versierde dorpen en toeschouwers langs de kant van de weg. Met name Bergen op Zoom sprong eruit, maar eigenlijk was een vergelijking tussen dorpen onmogelijk. In Nederland viel het eerste regenbuitje van de route. Maar dat kon de pret niet drukken. “Na het laatste wisselpunt in Dintelmond konden alle lopers en fietsers kiezen of zij gezamenlijk naar de finish wilden lopen. Vanaf hier was het eigenlijk een grote run-bike-run etappe tot de Coolsingel”, vertelt Jan-Nico.
De route door Nederland liep door schilderachtige plaatsjes als: Numansdorp, Klaaswaal, Mijnsheerenland, Middelwijk en de wijk Feijenoord in Rotterdam. De officieuze finish was op de Erasmusbrug. Vanaf dat punt liep de route naar de officiële finish op de Coolsingel. De Texelrunners kwamen maandag 16 mei rond 14.30 uur aan bij de Erasmusbrug. Een uur later werden zij ontvangen door onder andere Nelli Cooman en de organisatie van de Roparun. “Wat een schitterende en warme ontvangst hier aan de Coolsingel. Dit bezorgt mij kippenvel. Een top avontuur”, vertelt de jongste deelneemster van de Texelrunners, masseuse Michelle van Bennekom. Uiteindelijk werd een gemiddelde snelheid van ruim 13 kilometer per uur gehaald.
Na de finish volgde de traditionele groepsfoto, een biertje en voor sommigen een frietje met. Daarna volgde de gezamenlijke busreis terug naar Texel. In de bus terug naar Texel hing een voldane sfeer. “We gingen voor de boot van half acht, bijna geheel volgens plan”, vertelt Hans Westdorp. Op de Dokter Wagemaker van TESO was een warm welkom geregeld. Eerst liepen de Texelrunners gezamenlijk de boot op onder begeleiding van de karakteristieke scheepshoorn toeter. Aan boord waren familie en vrienden aanwezig. Onder het genot van een hapje en een drankje werd iedereen bedankt door teamkapitein Jan-Nico van der Ploeg. “Ik ben ontzettend trots dat ik deel heb kunnen uitmaken van dit team van Texel. In drie dagen hebben we elkaar ontzettend goed leren kennen. Het is een heel hecht team geworden. Top.”
Bron: Texelplaza
